Kiedy pojawił się pierwszy phishing i ransomware w historii?

Niezłośliwy robak

1988: Robak Morris – Jego nazwa pochodzi od nazwiska autora, Roberta Morrisa. Robak ten nie był złośliwy i został stworzony jako dowód, że replikacja kodu bez ingerencji użytkownika jest możliwa (co odróżnia go od wirusa, który wymaga „wsparcia” człowieka). Morris obawiał się, że administratorzy systemów poddadzą robaka kwarantannie i zignorują infekcję. Zaprogramował go więc tak, aby był trwały. Nie było jednak sposobu na zatrzymanie procesu samoreplikacji, więc robak powodował duże obciążenie urządzeń, uniemożliwiając ich działanie, a także wywoływał w sieciach zjawisko Denial-of-Service (DoS – odmowa świadczenia usługi), rozprzestrzeniając się z maszyny na maszynę. Z tego powodu Robert Morris został pierwszą osobą skazaną na podstawie ustawy o oszustwach i nadużyciach komputerowych. Później jednak stał się odnoszącym sukcesy przedsiębiorcą i otrzymał posadę w Massachusetts Institute of Technology (MIT).

Pierwszy na świecie ransomware

1989: Pierwszy na świecie ransomware – AIDS stał się pierwszym na świecie zaobserwowanym oprogramowaniem ransomware. Został wysłany fizyczną pocztą (!) do badaczy błyskawicznie rozprzestrzeniającego się wówczas na całym świecie wirusa AIDS za pośrednictwem 20 tys. zainfekowanych dyskietek, na których znajdował się kwestionariusz na temat AIDS. Jednak przy dziewięćdziesiątym ponownym uruchomieniu dyskietki zmieniała ona nazwy plików na zaszyfrowane ciągi znaków i ukrywała je przed użytkownikiem. Następnie na ekranie pojawiało się żądanie zapłaty na skrytkę pocztową w Panamie 189 dolarów za roczną „gwarancję bezpieczeństwa” lub 385 dolarów za dożywotnią. Akceptowane były tylko czeki bankowe, czeki kasjerskie lub przekazy pieniężne.

Bomba zegarowa

1992: Michelangelo – W wirusie tym, dedykowanym Michałowi Aniołowi, zaprogramowano „bombę zegarową”, czyli instrukcję, która miała aktywować się 6 marca, w dniu urodzin artysty. Jej celem było zniszczenie sektora rozruchowego dysków, co uniemożliwiało uzyskanie dostępu do danych lub w ogóle uruchomienie komputera. Wirus, podobnie jak jego poprzednicy, rozprzestrzeniał się za pośrednictwem dyskietek. Został wykryty parę tygodni przed 6 marca, dzięki czemu udało się nagłośnić jego destrukcyjny charakter – był to pierwszy przypadek wirusa, któremu media głównego nurtu poświęciły tak wiele uwagi, co przyczyniło się do wzrostu sprzedaży oprogramowania antywirusowego na całym świecie. Pojawiło się wówczas wiele ostrzeżeń dla użytkowników, aby pozostawili swoje komputery w tym dniu wyłączone lub zmienili datę w swoich maszynach na dzień naprzód, aby uniknąć zagrożenia.

Atak na konto Netflix? Należy uważać, gdzie przekazujemy daneMikołaj Frączak

Pierwsze ataki phishingowe

1994-95: Pierwsze ataki phishingowe – Wraz z rozpowszechnieniem się internetu w Stanach Zjednoczonych, dzięki uruchomieniu takich serwisów, jak America Online (AOL), CompuServe i Prodigy, wzrastała liczba oszustw i phishingu. Ponieważ konta zapewniające dostęp do internetu były wówczas płatne i stosunkowo drogie, wiele osób było zainteresowanych kradzieżą danych uwierzytelniających. W serwisach komunikacyjnych poświęconych nielegalnemu oprogramowaniu zaczęto handlować aplikacjami służącymi do odłączania użytkowników od internetu, kradzieży danych ich kont oraz do generowania losowych numerów kart kredytowych. Jednym z najsłynniejszych programów był AOHell (gra słów nawiązująca do nazwy AOL), który zawierał kreator kont, wykorzystujący losowo utworzone numery kart kredytowych, co zapewniało możliwość otwarcia konta za darmo na miesiąc.

Aplikacja AOHell zawierała też jeden z pierwszych mechanizmów phishingu. Zautomatyzowane boty wysyłały masowo wiadomości z prośbą o zweryfikowanie danych uwierzytelniających konto, twierdząc, że np. wystąpił problem z rachunkami. Aby kontynuować rozmowę z botem, ofiara musiała „zweryfikować swoją tożsamość”, podając nazwę użytkownika i hasło. Informacje te były następnie zbierane przez twórców programu AOHell i wykorzystywane lub sprzedawane w celu uzyskania darmowego dostępu do konta i rozsyłania spamu.

Źródło: Fortinet

Dziękujemy, że przeczytałaś/eś nasz artykuł do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami za zakresu bezpieczeństwa, zapraszamy do naszego serwisu ponownie!
Jeżeli podobał Ci się artykuł podziel się z innymi udostępniając go w mediach społecznościowych.